Miquel Barceló, observeren in vier dimensies









Kunstschilder en beeldhouwer Miquel Barceló werd in 1952 geboren op het eiland Mallorca, waar hij zijn gehele jeugd doorbracht. In 1975 verhuisde hij naar Barcelona om daar voor kunstenaar te studeren. Na zijn studie kreeg hij in 1982 direct internationale erkenning, toen hij door Rudi Fuchs werd gevraagd voor Documenta 7.


In de 1988 ging Barceló naar Mali, een ervaring, die op hem zoveel indruk heeft gemaakt, dat niet alleen zijn werk werd beïnvloed door de traditionele Afrikaanse schilderkunst, maar dat hij er intussen een atelier heeft. Wanneer hij daar komt observeert hij er vooral, iets wat hij geleerd heeft van vrienden uit het Dogon volk, die hij er maakte. Deze mensen, niet gewend aan televisie, fotografie en computers heeft een «andere, dieper manier van observeren. Ze zijn ertoe in staat om in het donker te zien en mensen te herkennen opkilometers afstand. ze zien alles in perspectief en vier dimensies. Als ik daar ben, dan is kijken al wat ik doe, zittend op een hoogte. Van daaruit zien we markten, vrouwen, kinderen. Het leven». In Mali houdt Barceló zich ook vooral bezig met lezen, schilderen en schrijven. In zijn Cuadernos de África (Schriften uit Afrika) worden deze dan kunsten samengebracht.

Barceló is sinds 2008 vooral bekend vanwege de plafondschildering in de grote vergaderzaal Room XX van de Verenigde Naties in Genève (zie foto boven). Dat deed hij met pigmenten uit alle delen van de wereld. Vooral in Spanje was er veel kritiek op de hoge kosten -20 miljoen euro-, omdat zo’n 500 duizend euro uit een pot voor ontwikkelingswerk werd betaald. Juist aan Barceló, die toch een speciale band heeft met Afrika.

N.B. Miquel Barceló is getrouwd met de Nederlandse Cecile Franken.