Agustín Ibarrola, de band tussen natuur en kunst



Agustín Ibarrola (Basauri, 18 augustus 1930) werd als schilder en beeldhouwer vooral bekend werd vanwege zijn zg. Bosque pintado >> (beschilderd bos) in Vizcaya (Baskenland).

Hij begon als autodidact. Op zijn 16de had hij zijn eerste expositie. In 1948 ontving hij van de Gemeente Bilbao een beurs, waarmee hij naar Madrid kon om daar te studeren. Daar richtte hij zich aanvankelijk tot het kubisme.

In 1950 ontmoette hij de beeldhouwer Jorge Oteiza >>, wat bewerkstelligde dat zijn stijdl steeds meer constructivistisch werd. Met Oteiza leerde hij om multidisciplinair te werken.

In 1956, na enkele exposities in Spanje, verhuisde hij naar Parijs. Daar stichtte hij in 1957 de kunstenaarsgroep Equipo 57 met José en Ángel Duarte, en José Serrano. In die periode begint hij te werken met grafische technieken.

Tijdens de jaren 60 laat hij vooral op sociaal en poilitiek vlak van zich spreken, wat oplevert dat hij diverse keren in de gevangenis terecht komt onder de dictatuur van Franco. In de gevangenis blijft hij echter doorgaan met schilderen. In 1963 is er in Londen een expositie van zijn werk, waar vooral zijn grafische werk wordt geroemd en vergeleken met het werk van Goya >>.

Zijn werk kan omschreven worden als sociale schilderkunst. Daarin klaagt hij de situatie van het proletariaat en de boeren aan en geeft hij in het bijzonder aandacht aan de Baskische kwestie. De stijl wordt steeds expressionistischer.

In de jaren 80 begint hij zijn activiteit als beeldhouwer, wat uiteindelijk zal leiden tot het bovengenoemde Bosque pintado. Dit zal uiteindelijk model zijn voor enkele andere 'beschilderde bossen', als het zg. bosque encantado te Salamanca, aan de oever van de rivier de Tormes, waar een aantal wilgen uitgedroogd waren door een bomenziekte. Met behulp van enkele leerlingen van de Faculteit Beeldende kunst aan de Universiteit van Salamanca, schiep hij een levend kunstwerk in de natuur.

In 1993 werden enkele van zijn werken, alsmede die van Jorge Oteiza en Jon Iturrarte , slahtoffer van aanslagen door de Baskische afscheidingsbeweging, ETA. In 200 werden de basten van ongeveer 100 bomen in het bos van Oma afgehakt door de boze eigenaars van het bos. In 2005, na herhaalde aanslagen en dreigementen van ETA, besluit de kunstenaar om Baskenland te rug te keren en in Ávila te gaan wonen. Daar werkt hij nu in steen en andere materialen.

Andere bekende werken van Ibarrola:

- El bosque de los tótems (1996) in het madrileense station Príncipe Pío.
- Ola a ritmo de txalaparta (1986/1987) en la het station Chamartín te Madrid.
- Viaje al infinito (1985) in het station Abando te Bilbao
- Cubos de la Memoria, in Llanes (Asturiës).