De laatste jaren is de Nederlandse kunstenaar Karel Stoop naar eigen zeggen continue met Spanje in contact geweest. De invloed op zijn werk ligt daardoor vrijwel voor de hand. Toch, zegt hij daarover, aangezien ik zowel in Amsterdam als in Barcelona heb gewerkt, is mijn belangrijkste ervaring geweest het beleven van de kontrasten tussen beiden steden.
Barcelona, met haar felle licht en meer vlakke kleuren. De onrust en de contrasten in de omgeving die zich uiten in architectuur, sociale taferelen op straat, markten, stranden, parken, etc. De omgeving krijgt hierdoor een sterke invloed op de beleving en op het werk. In Amsterdam zijn de kleurcontrasten naar zijn gevoel dieper. Het licht is schaduwrijk en vaak gedempt. De omgeving is rustig en meer voorspelbaar. De fysieke omgeving provoceert nauwelijks conflict. Het nodigt meer uit te observen en de inspiratie uit jezelf te putten.
Het met regelmaat beleven van beiden steden en sterker nog, het min of meer geintegreerd zijn in beiden steden, brengt volgens Karel Stoop een soort waarnemingscrisis teweeg. Je kunt minder steunen op collectieve begrippen. Het dwingt je anders te kijken en een eigen visie te ontwikkelen, onafhankelijk van collectieve culturele invloeden.
Deze tendens heeft zich nog versterkt door de aktiviteiten van de kunstenaar in Shanghai en Peking en onlangs ook in New York. Hierdoor denkt hij dat zijn werk meer een eigen leven is gaan leiden en als zodanig identificeert het zich steeds minder met een bepaalde nationaliteit.
Inhoudelijk betekent dit dat mijn werk in aanvang nogal expressionistisch, emotioneel en zelfs chaotisch was, zegt Stoop hierover. De interactie met de materie zette deze chaos al spoedig om in structuur en betekenis. Een diepere weg die de chaos als onbekend landschap schetst waarin hij kan reizen, ontdekken, creëren en betekenis geven. Hoewel de creatieve weg vaak niet afhankelijk is van de geografische situatie, drukt het persoonlijke gevoel in verschillende locaties toch een niet te ontkennen stempel op de betekenis en de emotionele inhoud van mijn werk.
Barcelona, met haar felle licht en meer vlakke kleuren. De onrust en de contrasten in de omgeving die zich uiten in architectuur, sociale taferelen op straat, markten, stranden, parken, etc. De omgeving krijgt hierdoor een sterke invloed op de beleving en op het werk. In Amsterdam zijn de kleurcontrasten naar zijn gevoel dieper. Het licht is schaduwrijk en vaak gedempt. De omgeving is rustig en meer voorspelbaar. De fysieke omgeving provoceert nauwelijks conflict. Het nodigt meer uit te observen en de inspiratie uit jezelf te putten.
Het met regelmaat beleven van beiden steden en sterker nog, het min of meer geintegreerd zijn in beiden steden, brengt volgens Karel Stoop een soort waarnemingscrisis teweeg. Je kunt minder steunen op collectieve begrippen. Het dwingt je anders te kijken en een eigen visie te ontwikkelen, onafhankelijk van collectieve culturele invloeden.
Deze tendens heeft zich nog versterkt door de aktiviteiten van de kunstenaar in Shanghai en Peking en onlangs ook in New York. Hierdoor denkt hij dat zijn werk meer een eigen leven is gaan leiden en als zodanig identificeert het zich steeds minder met een bepaalde nationaliteit.
Inhoudelijk betekent dit dat mijn werk in aanvang nogal expressionistisch, emotioneel en zelfs chaotisch was, zegt Stoop hierover. De interactie met de materie zette deze chaos al spoedig om in structuur en betekenis. Een diepere weg die de chaos als onbekend landschap schetst waarin hij kan reizen, ontdekken, creëren en betekenis geven. Hoewel de creatieve weg vaak niet afhankelijk is van de geografische situatie, drukt het persoonlijke gevoel in verschillende locaties toch een niet te ontkennen stempel op de betekenis en de emotionele inhoud van mijn werk.
Ga verder naar de >>website van Karel Stoop.
