Spanje kunst blog

Het abstract expressionisme op Menorca in de jaren 60

In de jaren 50 was Menorca een eiland, dat nog ver af stond van de rest van de wereld. Er was wel sprake van enige moderne kunst op het eiland, maar dat had vooral zijn hoogtepunt in de post-impressionistische landschapsschilderijen van Juan Vives Llull (1901-1982) en José Roberto Torrent Prats (1904-1990). Er bestond ook geen enkele kunstgalerie op het eiland; er was slechts sprake van een cultureel centrum in Ciutadella en een proviciaal museum in Mahón. >>Lees verder.

Het Sorolla Museum, huis en atelier van de kunstenaar

Het Sorolla Museum is gevestigd in wat oorspronkelijk het huis en atelier was van de Spaanse impressionist Joaquín Sorolla (1863-1923). Het is één van de meest complete en best bewaarde kunstenaarshuizen van Europa. De door de kunstenaar zelf ontworpen tuin (zie bovenstaande foto) is een prachtige oase in een drukke wereldstad. (Zie meer foto's op het >>Spanje foto blog).

Girolamo Mirola, mogelijke inspiratiebron voor Picasso´s 'Guernica'

In 1917 bezocht Picasso Napels. Het is bekend dat hij daar toen een collectie heeft bezichtigd, die tegenwoordig in het Museo de Capodimonte getoond wordt. Tot die collectie behoort een schilderij van Girolamo Mirola (1530-70), getiteld 'Intervento delle Sabine nella lotta tra Romani e Sabini'. Als je dat schilderij goed bekijkt, dan kan je zien dat het veel overeenkomsten vertoont met Picasso's 'Guernica'. >>Lees verder.

Equipo Crónica: somber en ironisch

Equipo Crónica was een kunstenaarsgroep, die zich van andere kunstenaarsgroepen onderscheidde doordat de degene,die er aan deelnamen, samen aan dezelfde schilderijen werkten. De groep was actief tussen 1963 en 1981, het jaar waarin één van de drie leden, Rafael Solbes, overleed. De groep werd opgericht door Manolo Valdés, Rafael Solbes en Juan Antonio Toledo. Deze laatste stapte spoedig uit de groep, waarna het als een duo doorging. >>Lees verder.

De invloed van de Vlamingen op de Spaanse schilderkunst van de 15de eeuw

In de 15de eeuw stond de Spaanse schilderkunst sterk onder invloed van de Vlaamse schilderkunst. Ze wordt dan ook wel aangeduid als 'Pintura Hispanoflamenco' (Spaans-Vlaamse schilderkunst). Meesters uit de Nederlanden, als Juan de Flandes (1465-1519), of die opgeleid waren in de Vlaamse traditie, als Michel Sittow (1468-1524/25), waren vaak werkzaam aan de hoven van de koningen van Castilië en Aragón, die grote liefhebbers waren Vlaamse schilderijen, wandtapijten en boekverluchting. Die belangstelling zou tot in de 17de eeuw voortduren, wat er ook de reden van is dat er zovele werken van de Vlaamse Primitieven in grote Spaanse musea te zien zijn. >>Lees verder.

Jan Sluijters en de Spaanse danseres

Jan Sluijters (Den Bosch, 17-12-1881-Amsterdam, 8-5-1957) won als leerling aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in 1904 de zg. Prix de Rome. De prijs hield in die tijd een bezoek in van vier jaar aan Rome, beschouwd als het Mekka van de klassieke kunst. Desondanks reisde hij in 1906 naar Spanje, wat o.a. bovenstaand schilderij 'Spaanse danseres' opleverde. Op dit schilderij is reeds de op dat moment opkomende avant-guardistische fauvistische stijl te herkennen. In het jaar, waarin hij het maakte, had hij namelijk al eerder de fauvistische landschappen van André Derain en Maurice de Vlaminck, die grote indruk op hem maakten. >>Lees verder.

Robert Motherwell en de Spaanse Burgeroorlog

In 1948 begon de Amerikaanse kunstenaar Robert Motherwell zijn meest bekende serie 'Elegies to the Spanish Republic' te maken, volgens een thema dat hij ontleende aan een gedicht van de dichter Federico García Lorca. Daarmee wilde Motherwell de grote indruk weergeven, die de Spaanse burgeroorlog op hem had gemaakt toen hij nog maar net éénentwintig jaar oud was. In die oorlog zou het voor het eerst zijn dat er luchtbombardementen op burgerdoelen werden uitgevoerd, met een half miljoen slachtoffers ten gevolge. De serie bestaat uit ruim 200 werken. >>Lees verder.

De Spaanse afkomst van Rita Hayworth

De Amerikaanse actrice Rita Hayworth (1918-1987) behoeft weinig introductie. Velen hebben haar zien schitteren in films als 'Gilda' (1946) of ´The Lady From Shanghai´(1948), de laatste onder regie van één van haar echtgenoten, Orson Welles. Weinigen weten echter dat ze eigenlijk Margarita Carmen Cansino heette en de enige dochter was van Eduardo Cansino (1895-1968), een flamencodanser, die in een Andalusisch dorp werd geboren binnen een bekende Spaanse familie van flamencoartiesten. Ook haar moeder was danseres, van Ierse afkomst. >>Lees verder.

Siega Verde, paleolithische rotskunst

De paleontologische rotskunst in de Cóavallei in Portugal en Siega Verde in de aangrenzende provincie Salamanca zijn uniek in hun soort vanwege hun open karakter. In 1998 werd dan ook de eerste archeologische vindplaats door de Unesco tot werelderfgoed verklaard. In 2001 besloot dezelfde organisatie de tweede daaraan toe te voegen. De vindplaatsen in Siega Verde liggen in de gemeente Villar de la Yegua. >>Lees verder.

Tempel van Debod, vol geschiedenis

De tempel van Debod is een oude Egyptische temple, die door een schenking in 1968 van de Egyptische regering aan Spanje in Madrid terecht gekomen is. Deze schenking werd gedaan als dank voor Spaanse hulp na een oproep om internationale hulp van de Unesco om Nubische tempels te redden. Het staat tegenwoordig midden in het 'Parque del Oeste', een park naast Pintor Rosales, en heeft daar dezelfde oriëntatie als in de plaats van herkomst, van oost naar west. >>Lees verder.

Rotsgravures in La Zarza y La Zarcita, La Palma

De grotten van La Zarza en La Zarcita werden in 1941 ontdekt, het jaar waarop voor het eerst een serieus rotsonderzoek van het Canarische eiland La Palma begon. Het meest spectaculaire van deze grotten zijn de rotsgravures, die er werden aangetroffen, zowel voor wat betreft het aantal (29 rond La Zarza en 18 rond La Zarcita) als de complexiteit, die ze vertonen, en hun brede chronologie (tussen de 5de eeuw v.C. tot ca. de elfde eeuw van onze tijdsrekening. >>Lees verder.

Het 'Reina Sofía' te Madrid, museum voor moderne kunst

Het 'Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía' in Madrid is een museum voor moderne en hedendaagse kunst, vooral gewijd aan Spaanse kunst. Het bezit o.a. 4000 schilderijen, 3000 tekeningen en 1400 beelden van kunstenaars als Juan Gris, Julio González, Equipo Crónica, Eduardo Chillida, Antoni Tàpies, Luis Gordillo en Jorge Oteiza. >>Lees verder.

Jorge Oteiza: geometrie, ruimte en tijd

De Baskische beeldhouwer Jorge Oteiza werd geboren in Orio (Baskenland) op 21 oktober 1908. Hij studeerde aanvankelijk medicijnen, maar brak deze studie af om zich geheel aan de kunst te wijden. Hij werd daarna bekend met abstract werk in steen en ijzer, waarmee hij 'speelde' met de ruimte. Zijn werk wordt vaak vergeleken met dat van Henry Moore en Eduardo Chillida. Ruimte, tijd, God en de leegheid zijn vooral zijn thema's. >>Lees verder.

César Manrique, redder van Lanzarote

Cesar Manrique (Arrecife, 1919 – Tahíche, 1992) was een pionier binnen de moderne kunst in Spanje. Omdat hij oorspeonkelijk van Lanzarote kwam zou hij in opdracht van de regering de touristische centra van Lanzarote creëren. Zo wist hij de natuurlijke en culturele rijkdommen van het eiland te beschermen door de regering ervan te overtuigen dat de constructie van hoge gebouwen op Lanzarote verboden moest worden. Hij vreesde dat ze het karakter van het landschap zouden verstoren.

>> Lees verder.

Robert Motherwell en de Spaanse Burgeroorlog

Luis Gordillo, vernieuwende figuratie

Luis Gordillo werd in 1934 in Sevilla geboren. Als schilder zette hij zich af tegen de heersende informele kunst van de jaren 50, en als zodanig wordt hij tegenwoordig beschouwd als de pionier van de figuratie en Pop-art in de Spaanse kunst van de zestiger jaren. >>Lees verder.

De 'Beatos', verluchtigde geschriften over de Apocalyps

De Beato de Liébana (in het Nederlands 'Beatus van Liébana'; van het latijn, beatus: zalige, en de naam van een dal in het Spaanse Cantabria, el Valle de Liébana) was oorspronkelijk een persoon. Tegenwoordig is het echter de aanduiding van een geschrift als commentaar op de Apocalyps van Johannes dat door deze devote persoon en godsgeleerde rond 776 werd geschreven en gedurende vele eeuwen werd gekopiëerd en over meerdere kloosters verspreid. De zg. beatos zijn dus vervaardigde kopieën van dit handschrift. Door hun bijzondere verluchtingen zijn ze van grote kunsthistorische betekenis. >>Lees verder.

El Greco in Nederland

De Nieuwe Kerk in Amsterdam toont tot en met 9 april 2017 het meesterwerk 'Pentacostés' uit 1597 van El Greco. Deze gebeurtenis past in een serie ‘Het Meesterwerk’, dat zes jaar geleden startte met 'De Heilige Familie' van Rembrandt, en waarna topstukken volgden van Andy Warhol, Francis Bacon, Bill Viola en Marc Chagall. Het gevierde werk wordt geleend van het Madrileense Prado.

'Pentacostés' is het Spaanse woord voor het christelijke feest van de vijftigste dag na Paaszondag, ons bekend als Pinksteren. Het viert het moment in het Nieuwe Testament, waarin de Heilige Geest over de twaalf apostelen wordt uitgestort, en waarna deze uiteen gingen om het evangelie in vreemde gebieden te verkondigen. >>Lees verder.

Don Quichot verbeeld door grote schilders en beeldhouwers

De Renaissance-roman 'El Ingenioso Hidalgo Don Quijote de La Mancha' van Miguel de Cervantes Saavedra (1547-1616) is een universeel literair werk, dat in de meeste wereldtalen werd vertaald. Zoveel eeuwen na de eerste publicatie (1605) blijft het werk tot de verbeelding spreken van miljoenen mensen, waaronder vele grote kunstenaars. Sommigen hebben er een beeld van willen geven: Dalí, Daumier, Picasso, Cézanne... Zie hier enkele resultaten, en lees ondertussen over de roman en zijn schepper. >>Lees verder.

De onvoltooide werken van Antonio López

Tot 25 september 2011 exposeert het Madrileense museum Thyssen-Bornemisza 130 werken van Antonio López, waarmee de meest complete tentoonstelling van het werk van deze realistische schilder tot gestalte is gekomen. Het tijdbestek van de werken bestrijkt vanaf de jaren vijftig tot heden.

Gezien de betrokkenheid van de kunstenaar zelf heeft het geheel een autobiografisch karakter. Meer dan de helft van de werken komen dan ook direct uit de studio van de kunstenaar en zijn nog maar amper eerder door het publiek gezien. En zoals gewoonlijk bij Antonio López bevinden zich onder de geëxposeerde doeken een aantal, die niet (geheel)voltooid zijn.

>>Lees verder.

Santo Domingo de Silos, een stenen bijbel

De culturele rijkdom van het Riojaanse Santo Domingo de Silos is te danken aan zijn klooster met dezelfde naam. Deze werd rond de 12de eeuw een belangrijk bedevaartsoord waarvoor pelgrims speciaal van de Weg van Santiago de Compostela afweken. Door deze ontwikkeling werd het in staat gesteld om uit te groeien tot één van de grootste hedendaagse kunstschatten van Spanje. >>Lees verder.

Spanje, de hel van Leonora Carrington

In 1937 ontmoette Max Ernst tijdens een party in London de dochter van een rijke textielfabrikant. Hij was op dat moment een gevierd surrealistisch kunstenaar en zijdeed een kunstopleiding en was sinds ze een jaar eerder de International Exhibition of Surrealism had bezocht bovenmatig geïnteresseerd in het deze nieuwe kunststroom. Het zou het begin zijn van een stormachtige relatie. Ernst scheidde meteen van zijn vrouw en het gloednieuwe paar vertrok naar Frankrijk. >>Lees verder.

Olga Sacharoff, het eerste kubisme in Spanje

De Georgische kunstenares Olga Sacharoff wordt door kunsthistorici gezien als degene, die het kubisme in Spanje introduceerde. Bij het uitbarsten van de Eerste Wereldoorlog vestigde ze zich daar met haar echtgenoot eerst op Mallorca en later -in 1916- in Barcelona. Op dat moment was haar werk doordat ze daarvoor enkele jaren in Parjs had gewoond sterk beïnvloed door het synthetisch kubisme, ontwikkeld door o.a. Georges Braque en Pablo Picasso. >>Lees verder.

Het literaire tijdschrift '391', elke bladzijde moest ontploffen

Het tijdschrift '391' verscheen voor het eerst in januari 1917, en werd gepubliceerd door de dadaïstische kunstenaar Francis Picabia (1879-1953). Hoewel het in principe een geheel andere intentie heeft is het in naam afgeleid van een tijdschrift, dat eerder in New York uitkwam onder de titel '291', met als oorspronkelijke bedoeling een galerie met dezelfde naam te promoten. De eerste vier uitgaven werden in Barcelona geëditeerd. >>Lees verder.

Codex Calixtinus, het boek der pelgrims

Tijdens diens Pontificaat, tussen 1100 en 1140, gaf de Bisschop en later de allereerste Aartsbisschop van Santiago, Diego II Gelmirez, de opdracht om een aantal manuscripten met thema’s en verhalen rondom de Weg van Santiago en de Apostel Jacobus (Santiago) ten dienste te stellen van de pelgrims, die jaarlijks in grote getalen Santiago de Compostela kwamen bezoeken. Uit dit initiatief ontstond eerst 'Historia compostelana', waar de Codex Calixtinus zijn oorsprong in vindt. >>Lees verder.

Eduardo Arroyo, figuratie tegen het franquisme

Eduardo Arroyo is een referentie voor de zg. 'Nueva figuración española' (de Nieuwe Spaanse figuratie). Zijn werk werd pas van belang binnen de nationale kunstwereld vanaf de jaren 80, na jarenlang daarvan verwijderd te zijn geweest door het Franco-regime. Tegenwoordig hangen zijn schilderijen in de belangrijkste musea in Spanje. >>Lees verder.

Gaspar de Crayer, hofschilder van Spaanse landvoogden

De Vlaamse barokkunstschilder Gaspar de Crayer woonde het grootste deel van zijn leven in Brussel, waar hij verbonden was aan het hof van verschillende landvoogden van de Spaanse Nederlanden. Zo schilderde hij o.a. portretten van Kardinaal-Infant Ferdinand en diens broer koning Filips IV (zie hiernaast). Daarnaast kreeg zijn atelier vele opdrachten uit binnen- en buitenland, waaronder uit Spanje. Niettemin schijnt hij zelf nooit in dat land te zijn geweest. >>Lees verder.

'Real Basilica de San Francisco el Grande', de grootste koepel van Spanje

De 'Real Basilica de San Francisco el Grande' werd in 1760 in opdracht van koning Karel III gebouwd op de plaats waar in 1217 de Heilige Franciscus zelf een klooster gesticht zou hebben. Het gaat om een basiliek in neoclassicistische stijl, ontworpen door de architect en franciscaan Francisco Cabezas (1709-1773), met zeven kapellen in een cirkel. Na een stillegging in het jaar 1768 werd het voltooid door Italiaanse architect in Spaanse dienst, Francesco Sabatini (1722-1797), verantwoordelijk voor de kromme façade. >>Lees verder.

Joan Miró en de Nederlandse interieurschilders

In mei 1928 reisde de Catalaanse kunstschilder Joan Miró vanuit Parijs naar Nederland. Daar bezocht hij onder meer het Rijksmuseum. Hij raakte daar vooral onder de indruk van de werken van de Hollandse meesters. Ze zouden hem brengen tot een serie abstracte schilderijen van Hollandse interieurs. >>Lees verder.

Het openluchtmuseum 'Museo de Escultura al Aire Libre'

Het 'Museo de Escultura al Aire Libre' is een initiatief uit 1970 van beeldhouwer Eusebio Sempere. Het bevindt zich onder het viaduct 'Enrique de la Mata Gorostizaga', tussen Calle de Juan Bravo en Calle Eduardo Dato, en bestaat uit 17 abstracte werken van bekende moderne Spaanse beeldhouwers, waaronder Julio González, Eduardo Chillida, Joan Miró en Pablo Serrano. Het werd officiëel geopend in 1979. >>Lees verder.

Museo Thyssen-Bornemisza, één van de grootste privé-collecties ooit

Het Museum Thyssen-Bornemisza te Madrid begon als privé-collectie van de eerste baron Heinrich Thyssen-Bornemisza (1875-1947). Door de beurskracht in 1929 kwamen veel kunstwerken tegen lage prijzen bij veilingen terecht, wist deze redelijk goedkoop en snel een grote collectie aan te leggen. Een jaar later wist hij al tijdens een tentoontstelling in München maar liefst 400 werken te tonen, met o.a werken van Aalbrecht Dürer, Jan van Eyck en Caravaggio. Dankzij de Spaanse echtgenote van zijn zoon kwam de collectie in 1992 naar Madrid en kreeg het in het 'Palacio de Villahermosa' haar bestemming. >>Lees verder.

Clara Peeters, overzichtstentoonstelling in het Prado

De Vlaamse Clara Peeters mag zich er sinds oktober 2016 op beroemen de eerste vrouw te zijn waaraan een overzichtstentoonstelling van haar werk wordt gewijd door het Prado museum te Madrid. Peeters was in de 17de eeuw één van de weinige vrouwen, die zich bezig hielden met schilderkunst, en wordt vooral gewaartdeerd vanwege haar stillevens met vruchten, exotische bloemen en kostbare voorwerpen. Daarin verwerkte ze soms stiekem in de reflecties van een vaas of een metalen schaal haar eigen beeltenis. >>Lees verder.

Het realistisch symbolisme van Julio Romero de la Torre

De Cordobese schilder Julio Romero de Torres werkte aanvankelijk in een min of meer impressionistische stijl, maar zou later door een reis naar ondermeer Nederland het symbolisme omarmen. Een veel terugkerend thema in zijn werk is de dood, waarbij hij veelvuldig gebruik maakte van vrouwenfiguren. Zijn werk had grote invloed op de Belg Paul Delvaux, een groot bewonderaar van zijn werk. >>Lees verder.

Lita Cabellut, niet zomaar een zigeunermeisje

Op 13-jarige leeftijd kwam Lita Cabellut voor het eerst in haar leven in het Madrileense Prado museum, en een wereld ging voor haar open. Geïnspireerd door de grote Spaanse meesters begon vervolgens zelf te schilderen. Tot op de dag van vandaag is ze daar niet mee gestopt. 19 jaar oud reisde ze naar Nederland en kwam daar in aanraking met de Nederlandse meesters. Ook daar is ze niet meer vanaf gekomen. >>Lees verder.

Georgiana Houghton, aquarellen 'gestuurd' door geesten

Georgina Houghton was het zevende kind binnen een Britse handelaarsfamilie, die zich op de Canarische eilanden had gevestigd. Daar werd ze ook in 1814 in Las Palmas geboren. Nog tijdens haar jeugd keerde haar familie terug naar Londen en op latere leeftijd begon ze daar tijdens séances aquarellen te maken, ingegeven door de geesten waardoor ze werd bezocht. Met die aquarellen, die inmiddels door Engelse kunstcritici (her)ontdekt worden, was ze haar tijd ver vooruit: het blijken de eerste abstracte werken van de moderne kunstgeschiedenis te zijn. >>Lees verder.

Gestolen werk van Dalí in Nederland terecht

Op 1 mei 2009 werd een gouache, genaamd 'Adolescence' van de surrealistische schilder Salvador Dalí, samen met 'La Musicienne' van Tamara de Lempicka, door gewapen de mannen uit het Scheringa Museum voor Realisme in Spanbroek gestolen. In datzelfde jaar ging dat museum -om geheel andere redenen- failliet. 7 jaar later kwamen beide werken, dankzij inbreng van de Nederlandse kunstdetective Arthur Brand, uiteindelijk terecht. >>Lees verder.

Sorolla en het Franse impressionisme

Joaquin Sorolla (Valencia, 1863 - Cercedilla, 1923) gaf al jong uiting van zijn passie voor kunst. Toen hij nog maar elf jaar oud was ging hij op naschoolse tekenles en als 16-jarige begon hij een studie aan 'Escuela Superior de Bellas Artes de San Carlos' in Valencia. Daar werd al snel duidelijk dat hij een innovatief karakter had: zijn werk was niet altijd volgens de heersende tradities en zijn onderwepen waren vaak ongebruikelijk. Zo schilderde hij in die periode veelal, in een realistische stijl, sociale en historische thema's. >>Lees verder.

Rafael Guastavino en het tamboerijngewelf

Rafael Guastavino (1842-1908) was degene, die een eeuwenoude techniek, het zg. 'tamboerijngewelf', verbeterde door flinterdunne tegels en sneldrogend portlandcement te gebruiken. Daarmee kon hij niet alleen gewelven bouwen die 3 tot 5 keer wijder waren, het bleek tevens een zeer snelle en economische methode omdat er geen behoefte was aan houten stellingen. >>Lees verder.

'Centro de Arte Reina Sofía', overzicht van de Spaanse moderne kunst

Het 'Centro de Arte Reina Sofía' in Madrid, is het belangrijkste museum van moderne kunst van Spanje. In de permanente collectie zijn werken te zien van de grootste Spaanse kunstenaars, als Pablo Picasso, Salvador Dali, Joan Miró, Juan Gris, Jorge Oteiza, Julio Gonzalez, Eduardo Chillida en Antoni Tàpies. >>Lees verder.

Activiteiten rond het 500ste sterfjaar van Jeroen Bosch

Vanwege diens vijfhonderdste overlijdensjaar, organiseren de gemeente Den Bosch, het 'Museo del Prado' en de stichting 'Carlos de Amberes', het komende jaar speciale tentoonstellingen rond Jeroen Bosch. Hiervoor zullen er 20 schilderijen en 19 tekeningen van de meester, uit verschillende internationale collecties, tussen het Noord-Brabants museum en het Prado reizen. Daaronder behoren vier drieluiken en vier tweezijdig beschilderde panelen.

Noord-Brabants Museum,
>>Jheronimus Bosch – Visioenen van een genie,
13 februari-8 mei 2016

Museo del Prado,
>>El Bosco. La Exposicióin de Centenario,
31 mei-11 september 2016

Lees ook:
>> 'El Bosco', de nachtmerrie van Filips II
>>Nederlandse schilderkunst in het Prado, een verzameling met hiaten
>>Einde Spaans gekibbel over de 'Tuin der Lusten'

'Toros de Guisando', reliquieën uit de Tweede IJzertijd

'Toros de Guisando'(Stieren van Guisando) zijn vier beelden, vermoedelijk van stieren, die naast elkaar staan binnen de gemeente El Tiemblo in de provincie Ávila. De aanduiding 'Guisando' hebben ze te danken aan het feit dat El Tiemblo in een regio ligt dat vroeger 'Guisando' genoemd werd, naar een gemeente in de Sierra de Gredos. >>Lees verder.

Einde Spaans gekibbel over 'De Tuin der Lusten'

Het meesterwerk van Jeroen Bosch, 'De Tuin der Lusten', kwam rond 1593 in handen van de toenmalige koning van Spanje, Filips II. Die hing het in zijn kloosterpaleis, 'El Escorial', waarvandaan het in de jaren 30 van de vorige eeuw voor restauratie naar het Prado museum in Madrid werd overgebracht. Na de burgeroorlog het daar één van de trekpleisters. Gedurende 2015 was de vraag echter of dat nog lang zo zou blijven nadat het drieluik in naam van de Spaanse kroon werd teruggeëist voor een nieuw op te richten museum. Intussen is daarover een akkoord bereikt dat bepaalt dat het werk gewoon toch in het Prado blijft hangen. >>Lees verder.

Miguel Ortiz Berrocal, desmonteerbare torso's

De beeldhouwer Miguel Ortiz y Berrocal is misschien vooral bekend als de kunstenaar, die de zg. 'Goya' ontwierp, de trofee die wordt beschouwd als de Spaanse 'Oscar'. Toch heeft hij zijn sporen binnen de kunstwereld verdiend met een geheel eigen stijl, in de vorm van 'Ready made' beeldhouwwerken. Dit zijn torso's, die bestaan uit (des)monteerbare segmenten, aanvankelijk nog op klein formaat en gebruik makend van edele metalen, maar later groot uitgevoerd. >>Lees verder.

Damián Forment, introductie van de Spaanse Renaissance

In Tarragona ligt het klooster van Poblet, dat in 1991 aan de lijst van Werelderfgoed van de Unesco werd toegevoegd. Het is een middeleeuws complex in cisterciënzer stijl met o.a een 12de eeuwse kerk, enkele kloostergebouwen, een koninklijk paleis en een ziekenhuis. In de kerk staat een albasten altaar uit de 16de eeuw van de hand van de Valenciaanse beeldhouwer Damián Forment, beschouwd als één van de eerste kunstenaars die de Renaissantistische stijl in Spanje (lees: Aragón) introduceerde en van grote invloed was op latere beeldhouwers in het land. >>Lees verder.

Een madrileense traditie, weergegeven door Goya

Op 15 mei is het een traditie voor de madrilenen om samen te komen op de 'Pradera de San Isidro'. Daar wordt dan uitgebreid gepicknickt en de 'chotis' gedanst, een traditie die in 1788 door Francisco de Goya werd vereeuwigd. Toen lag de plek nog buiten de stad, aan de andere kant van de rivier Manzanares, die een natuurlijke grens markeerde. Dat is goed te zien op het schilderij. >>Lees verder.

De Spaanse thema's van Edouard Manet

In 1860 begon de Franse schilder Edouard Manet zich te interesseren in Spaanse thema's -iets wat eigenlijk al twintig jaar lang een mode was in Parijs. Nadat een jaar eerder zijn intussen beroemde schilderij 'De absintdrinker' werd afgewezen maakte hij in datzelfde jaar zijn debuut in de Parijse Salon met 'De Spaanse zanger', een schilderij dat al sterk was beïnvloed door de meesters van de Spaanse barok die hij in het Louvre had gezien. >>Lees verder.

'Spaanse meesters uit de Hermitage' in Amsterdam

Tot 29 mei 2016 biedt het Hermitage Museum in Amsterdam 'Spaanse meesters uit de Hermitage' aan, met als ondertitel 'De wereld van El Greco, Ribera, Zurbarán, Velázquez, Murillo en Goya'. Deze tentoonstelling kan beschouwd worden als de meest uitgebreide van schilderkunst uit de Spaanse Gouden Eeuw, die ooit in Nederland werd gehouden. Er zijn dan ook meer dan honderd werken te zien, waaronder schilderijen, illustraties en decoratieve objecten. >>Lees verder.

Het Prado Museum, een indrukwekkende kunstcollectie

Het Prado Museum in Madrid bezit één van de meest indrukwekkende kunstcollecties van de wereld. Tussen de meer dan 8600 schilderijen, die er aanwezig zijn, bevindt zich dan ook de grootste verzameling ter wereld van Spaanse meesters als El Greco, Velázquez, Zurbarán, Murillo en Goya. Daartussen kan de bezoeker natuurlijk 'Las Meninas' uit 1656 aantreffen, algemeen beschouwd als een absoluut meesterwerk (zie hiernaast). >>Lees verder.

Het expressionisme in Spanje: alleen enkele geïsoleerde gevallen

Het expressionisme was een internationale avantgardistische stroming, waarin de kunstenaar eerder zijn gevoelens en ervaringen wilde uitdrukken dan de realiteit zelf. Het ontstond aan het begin van de vorige eeuw en had zijn hoogtepunt tussen beide wereldoorlogen. In die periode bereikte het maar bij mondjesmaat het perifere Spanje, en zeker niet als beweging of in de vorm van kunstenaarsgroepen -zoals ondermeer in Duitsland met 'Die Brücke' en in Nederland met 'De Ploeg' het geval was. Eerder was er sprake van enkele geïsoleerde gevallen. >>Lees verder.

Néstor, het symbolisme in Spanje

Néstor wordt beschouwd als de belangrijkste schilder, die de Canarische eilanden hebben voortgebracht. Hij is vooral bekend geworden als exponent van het symbolisme, met duidelijke kenmerken van Art Nouveau en Art Deco. Opvallend zijn zijn lichtgebruik en drukke, expressieve composities, met nadruk op fantasierijke en mythische taferelen. De wereldberoemde surrealist Salvador Dalí werd deels door zijn werk beïnvloed. >>Lees verder.